Wetsvoorstel: werknemer onbereikbaar na werktijd
De technologie anno 2022 zorgt ervoor dat we 24 uur per dag, 7 dagen in de week bereikbaar zijn. Dit heeft invloed op het dagelijkse leven. De scheidingslijn tussen werk en privé wordt daardoor ook steeds kleiner. Toch in de avond even kijken of er al een reactie is op dat ene mailtje, of in het weekend een zakelijk telefoongesprek aangaan. Ook het coronavirus heeft hier invloed op gehad, de technologie maakte het nog gemakkelijker om thuis te werken. Je wordt steeds meer onafhankelijker van kantoor als werklocatie. Waardoor de werktijden ook worden aangepast. Tussen twee meetings door sporten wordt steeds meer normaal.
Echter heeft het ook een negatief effect. Door constant aan te staan, ervaren werknemers stress, werkdruk buiten kantoortijden, druk om snel te reageren en rusten minder goed uit. Met als gevolg een stijging van psychische klachten, overspannenheid en een burn-out. Naast de gevolgen voor het leven van de werknemer, kost het ook enorm veel geld.
De huidige wetgeving op het gebied van onbereikbaarheid is er niet op ingericht. Daarom is er een verzoek gedaan voor een wetsvoorstel. Hierin wordt de werkgever verplicht vast te leggen hoe hij/zij ervoor zorgt voor een rusttijd waarin de werknemer ook daadwerkelijk tot rust kan komen. Hierdoor zal de werknemer minder stress en meer rust ervaren.
Wanneer de wet er daadwerkelijk doorheen is, is nog niet bekend. Echter wanneer de wet er wel doorheen is, hebben alle werkgevers een jaar de tijd om de volgende 4 stappen te ondernemen:
- Werknemers en werkgevers bespreken samen het vraagstuk bereikbaarheid na werktijd.
- Het dient aantoonbaar te zijn dat het gesprek ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden.
- Komt er uit het gezamenlijk gesprek dat de bereikbaarheid na werktijd belastend is? Dan zal dit moeten worden opgenomen in de RI&E en een plan moeten worden opgesteld om de werkdruk tegen te gaan.
- Er zal door de Inspectie SZW worden gecontroleerd of er daadwerkelijk een gesprek heeft plaatsgevonden.
