Studiekosten terugvorderen? Let op goed werkgeverschap
Het terugvorderen van studiekosten bij een werknemer is niet altijd toegestaan. Een recente uitspraak van de rechtbank Zeeland-West-Brabant laat zien dat goed werkgeverschap en redelijkheid hierbij doorslaggevend zijn.
De casus
Een werkgever had met een werknemer een studieovereenkomst gesloten voor een interne opleiding van €35.000. In het contract stond dat bij uitdiensttreding binnen drie jaar een bedrag van €8.000 terugbetaald moest worden. Toen de werkgever besloot het contract niet te verlengen, werd €6.000 aan studiekosten verrekend met het loon. De werknemer weigerde te betalen, waarna de zaak voor de rechter kwam.
Wat zegt de wet?
Volgens de Hoge Raad mag een studiekostenbeding onder voorwaarden:
- Duidelijk aangeven in welke periode de werkgever voordeel heeft van de opleiding.
- Een glijdende schaal hanteren: hoe langer de werknemer blijft, hoe minder hij terugbetaalt.
- De werknemer goed informeren over de gevolgen van het beding.
Waarom ging het hier mis?
Hoewel het beding op papier geldig was, oordeelde de rechter dat de werkgever in strijd handelde met goed werkgeverschap:
- De werkgever nam zelf het initiatief tot beëindiging van het contract.
- Er was onvoldoende onderbouwing waarom de samenwerking niet werd voortgezet.
- De werknemer had niet aantoonbaar bijgedragen aan het niet verlengen van het contract.
Onder deze omstandigheden is het onaanvaardbaar om studiekosten terug te vorderen. De vordering werd afgewezen.
Wat betekent dit voor werkgevers?
- Wees transparant: Leg de terugbetalingsregeling duidelijk uit en bevestig dit schriftelijk.
- Handel zorgvuldig: Als u zelf het contract beëindigt, is terugvordering vaak niet redelijk.
- Check de noodzaak van scholing: Verplichte scholing mag niet worden verhaald op de werknemer.
TIP: Neem studiekostenbedingen altijd op in het personeelshandboek en zorg dat medewerkers vooraf goed geïnformeerd zijn.
