Doorwerken na de pensioenleeftijd steeds vaker opgenomen in cao’s en arbeidscontracten

Door de toenemende personeelstekorten kiezen werkgevers er steeds vaker voor om werknemers na hun pensioenleeftijd te laten doorwerken. Momenteel zijn er veel werkenden die een pensioen ontvangen. Deze trend is duidelijk zichtbaar in arbeidscontracten. Enkele jaren geleden werd doorwerken na de pensioenleeftijd minder vaak opgenomen in contracten, maar nu is dit percentage aanzienlijk gestegen.

In de arbeidscontracten worden vaak geen specifieke voorwaarden gesteld voor het doorwerken, maar wordt de mogelijkheid opengehouden om een nieuw contract af te sluiten. Het is dus geen recht om door te mogen werken; het kan alleen als werknemer en werkgever samen tot een overeenkomst komen.

In de gehandicaptenzorg is dit jaar voor het eerst in de cao opgenomen dat mensen die doorwerken ook na de AOW-leeftijd onder de cao vallen. In de praktijk werkten AOW’ers al langer door. Uit onderzoek blijkt dat plezier in het werk, verveling tegengaan en je nuttig voelen belangrijke drijfveren zijn voor mensen om door te werken. Geld verdienen is voor een klein percentage van de mensen ook een belangrijke reden.

In sommige sectoren is het nu voor het eerst in de arbeidscontracten opgenomen dat mensen die doorwerken ook na de pensioenleeftijd onder dezelfde voorwaarden vallen. In de praktijk werkten gepensioneerden al langer door.

De belangrijkste reden voor werkgevers om werknemers aan te houden, zijn de personeelstekorten. Daarnaast beschikken mensen die jarenlang voor een bedrijf werken over een schat aan kennis en ervaring. Sommige vakbonden zijn echter geen voorstander van deze ontwikkeling, omdat het zou kunnen leiden tot oneerlijke concurrentie met mensen onder de pensioenleeftijd. Werklozen in de leeftijd 55-67 zouden zo moeilijker aan werk komen. Volgens sommige organisaties is er overigens een relatief lage werkloosheid in deze leeftijdscategorie.

Voor werkgevers zijn er eigenlijk alleen maar voordelen aan het inhuren van een gepensioneerde. Werkgevers hoeven namelijk geen premies meer te betalen voor sociale verzekeringen of een ontslagvergoeding.