Onbelast vergoeden verhuiskosten van werknemers

Werkgevers kunnen in sommige gevallen een verhuizing van werknemers onbelast vergoeden tot een bepaald maximum. Hiervoor gelden wel enkele voorwaarden.

Vergoedingen voor verhuiskosten zijn in principe loon van de werknemer, maar soms kan een werkgever zijn werknemer een onbelaste vergoeding uitkeren. Hiervoor moet de verhuizing gerelateerd zijn aan de dienstbetrekking van de werknemer. Is daar sprake van, dan mag de werkgever een gericht vrijgestelde verhuiskostenvergoeding geven van maximaal € 7.750,-. Dit bedrag mogen werkgevers geven naast de vergoeding van de werkelijke kosten voor het verhuizen van de boedel.

Voorwaarde – voldoende samenhang met dienstbetrekking

Voorwaarde voor de onbelaste verhuisvergoeding is dus dat de verhuizing voldoende samenhangt met de dienstbetrekking. Daar is in elk geval sprake van wanneer aan de volgende twee voorwaarden is voldaan:

• De werknemer verhuist binnen twee jaar na het aanvaarden van een nieuwe dienstbetrekking of overplaatsing binnen de organisatie.
• De afstand tussen de oude en nieuwe woning van de werknemer is meer dan 25 kilometer en door de verhuizing wordt de afstand tussen de nieuwe woning en het werk minstens 60% minder.

Echter, er zijn meer situaties denkbaar waarin de verhuizing sterk samenhangt met de dienstbetrekking. Een werkgever kan in bijzondere situaties zelfs een onbelaste verhuiskostenvergoeding uitreiken aan een werknemer die bij de organisatie uit dienst gaat. Het kan bijvoorbeeld zijn dat de werknemer daardoor niet langer in een dienstwoning kan blijven wonen.

Aan- en verkoopkosten woning zijn loon van werknemer

Er bestaat geen gerichte vrijstelling voor vergoedingen voor aan- en verkoopkosten van woningen. Deze vergoedingen zijn loon van de werknemer. Evenwel kan de werkgever dit loon ook als eindheffingsloon aanwijzen ten laste van de vrije ruimte van de werkkostenregeling (WKR).